[BLOG by Wesley Tax]
Ik zat op het puntje van m’n stoel. Pakweg vier weken geleden spraken we er voor het eerst over aan de telefoon. Nu staat ze er, op het podium tijdens MPOP Live (/MPOP.nl). De muziek gaat aan. Het klinkt ‘Ten feet tall’ van Afrojack. En ze begint op het podium te dansen, in haar eentje. In een schitterende rok. De zaal kijkt toe, staat op en vindt voorzichtig dezelfde enthousiasme om met haar mee te dansen. De spanning stijgt. Ze stapt uit haar ritme en neemt een slokje uit een glas water, ze zet het glas terug en in een ogenblik versnelt de beat. Ze pakt haar sierlijkheid weer op en ze gaat mee in de muziek. Het slokje water heeft geholpen. Ze gaat los. De zaal kan het niet laten en gaat er met dezelfde energie in mee. Het nummer vertraagt. Het klinkt ‘I swear I could touch the sky’ door de speakers. En dan doet ze iets.
Alsof we getuige zijn van een engel die voor het eerst haar vleugels openslaat. Met haar armen maakt ze een vloeiende dansbeweging richting het publiek. Vanaf de achterste rij zie ik vanuit haar een onzichtbare golf aan energie ontstaan, die ze met haar dansbeweging de zaal in stuurt en waarmee iedereen in de zaal wordt geraakt. Er ontstaat bij iedereen kippenvel, een brok in de keel en tegelijkertijd geniet iedereen van de energie die vrij komt. Dit is extase. Iedereen in de zaal gaat energetisch ‘aan’.
Op de achtergrond prijkt een levensgrote afbeelding van Afrojack alsof hij er zelf bij aanwezig is. De combinatie van het nummer, Afrojack op de achtergrond en de energie van de vrouw doet de zaal vliegen. De stem van de zanger Wrabel brengt nogmaals ‘I swear I could touch the sky’ door de geluidsboxen waardoor iedereen er ook in begint te geloven. Als een mantra of affirmatie in een versneld tempo zingt (bijna) iedereen met het nummer mee.
De muziek gaat langzaam uit en iedereen moet van deze onverwachte wending even bijkomen, inclusief zij zelf ook. ‘Zo, dit is kicken zeg’ roept ze helemaal buiten adem met een brede glimlach op haar gezicht. De zaal lacht met haar mee. Dan begint haar verhaal en iedereen weet vanaf het begin: hier staat een bijzondere vrouw.
Het publiek hangt aan haar lippen en iedereen is muisstil om alles te kunnen aanhoren. Of de tweehonderd vrouwelijke ondernemers schateren plotseling van het lachen alsof een professionele cabaretier op het podium staat. De grappen zijn niet ingestudeerd. Dit is spontaniteit van de zuiverste vorm. Ze weet in haar verhaal zonder moeite over te schakelen naar belangrijke levenslessen, sterke quotes, humor en kwetsbaarheid. Een zwaar inspirerend verhaal met en bijzondere goede presentatie die naar mijn mening niet onderdoet voor de wereldberoemde Ted Talks.
Ze vertelt hoe DJ Afrojack en wereldkampioen kickboxer Rico Verhoeven haar dagelijks inspireren. Met hard werken, focus en topsportmentaliteit. Ze vertelt hoe onder andere deze twee mannen bijgedragen hebben aan haar persoonlijke uitdagingen op het gebied van relaties, wonen, financiën, werk en gezondheid. Ze vertelt hoe ze dit alles heeft overwonnen en hoe haar droom, door zelf proactief te handelen, tot leven is gekomen. Werkelijk inspirerend.
Alle ogen zijn gericht op haar, maar er loopt nog iemand op het podium: een fotografe. Het verhaal wordt daarmee nog mooier. De fotografe blijkt haar dochter van 18 jaar te zijn. Als een eenheid versterken ze elkaar en halen ze het beste in elkaar naar boven. Als artieste en fotografe. Als moeder en dochter.
Op de achterste rij geniet ik met volle teugen hoe ze hier nu staat te schitteren. Dit is haar ding en hier komt ze volledig tot haar recht. Dat is iedereen overduidelijk. Niet veel later verklapt ze aan het publiek wat ik al eerder wist: dat ze dit, haar levensverhaal, nog nooit zo eerder heeft gepresenteerd of gedeeld. Je kon de verbazing in het publiek horen en dat maakte iedereen nog enthousiaster over dat ze getuige waren van het opstaan van deze vrouw.
Ik heb het over Sandra Hollaar.
De presentatie is afgelopen en Sandra ontvangt een staande ovatie. Simone Levie (Simonelevie.nl/event) betreedt kort daarop weer het podium en nodigt Sandra uit om gezamenlijk op de sofa te komen zitten. Een Oprah Winfrey-achtige setting ontstaat. Op een salontafeltje staan twee vazen. Niet met bloemen maar met veren van een pauw. De kleuren komen overéén met de kleuren van de schitterende rok van Sandra. Hoe treffend.
Het is voor het publiek mogelijk om vragen te stellen. Sandra reageert ad rem en in dezelfde kracht zoals ze haar presentatie hield. Hiermee bevestigt ze haar authenticiteit. Simone houdt een kort diepte interview. Er ontstaat een boeiende uitwisseling tussen Simone en Sandra, beide kanten op. Ze wisselen continue in de rollen van teacher en student, waarbij ze volledig voor elkaar open staan en waardoor een gelijkwaardig gesprek ontstaat. Prachtig mooi om te zien.
Ik krijg even de indruk dat we in een televisieprogramma terecht zijn gekomen en dat we werkelijk bij Oprah zitten. Ik kijk naar rechts en ik zie in de verte iemand in volle concentratie allerlei apparatuur bedienen: er is een live-stream om alles live, in een besloten groep, op internet uit te zenden. M’n gedachte betreft een televisieprogramma is dus niet verkeerd.
Dit onderdeel van het programma met Sandra eindigt. Het is pauze. Meerdere vrouwelijke ondernemers lopen direct op Sandra af wanneer ze het podium afstapt. Ze bedanken haar, geven knuffels en er komen tranen vrij. Sandra lijkt op dit moment nog niet te beseffen wat ze heeft losgemaakt.
Eerder dit jaar, tijdens Internationale Vrouwendag op donderdag 8 maart, heb ik Sandra kort en spontaan mogen ontmoeten. Wederom een evenement van Simone Levie waarbij Annemarie van Gaal op het podium stond. Deze korte ontmoeting was naar aanleiding van dat Sandra mij in februari online benaderde, spontaan. Met gefronste wenkbrauwen wisselde ik met haar enkele berichten en verbaasde ik me over het feit dat een onbekende persoon interesse toont. Hoe leuk! Het was haar opgevallen dat ik net als zij het online programma #MPOP van Simone Levie volgde als ook een online programma van Michael Pilarczyk.
De spontane momenten leidden er toe dat ik Sandra na afloop van Internationale Vrouwendag spontaan uitnodigde om samen, met ook mijn collega Ineke, het evenement Maximum Potential van Michael Pilarczyk te volgen. Sandra zou daar namelijk ook naar toe gaan. Het evenement zou de volgende dag in dezelfde omgeving georganiseerd worden. Sandra ging op deze uitnodiging in.
We raakten tijdens het evenement Maximum Potential met elkaar in gesprek en zo leerden we elkaar kennen. Ik raakte onder de indruk van haar verhaal, wat ze gerealiseerd heeft en wie ze is. Gedurende de dag was het de bedoeling om met de persoon die naast je zit een werkboek door te nemen en opdrachten te maken. Zo werkten we samen aan een aantal opdrachten en wisselen onze antwoorden uit. Ik raakte ‘hooked’ toen duidelijk werd dat we ook nog eens een gedeelde liefde of interesse hadden: zeearenden en roofvogels. Het evenement van #MichaelPilarczyk is net zo interactief als de evenementen van Simone Levie, dus er is een wisselwerking tussen het publiek en de presentator of spreker.
Het opmerkelijke aan Sandra was dat ze ieder moment wegdook wanneer Michael Pilarczyk of de microfoon de zaal inging en ook wanneer er iemand op het podium werd uitgenodigd. Ze verdween figuurlijk. Dit deed ze meerdere malen waar ze toevalligerwijs en noodlottig aan het gangpad zat. Ze verzette zich hevig wanneer ik haar duidelijk probeerde te maken dat het wel mee zou vallen en dat beter zou zijn om er vertrouwen in te hebben, ook al had ik er zelf ook geen behoefte aan. Het was duidelijk: ik kon er voor haar geen verandering in brengen. Aan het einde van de dag zei ze tegen ons: Ik weet wat ik moet doen en ik ga gelijk aan de slag. Ze besloot om de tweede dag van het evenement niet af te wachten. Over daadkracht en besluitvaardigheid gesproken.
We besloten om contact te houden en zo belden we iedere paar weken. Dus ook pakweg 4 weken geleden. Ze vertelt in volle enthousiasme aan de telefoon dat ze net door Simone gevraagd is om op een aankomend evenement te komen spreken. Ze was door het dolle heen aan de telefoon. Ik had haar nog niet eerder zo enthousiast gehoord dus ik raakte totaal verbaasd. Het kostte me even moeite om op haar enthousiasme af te stemmen en ik vroeg me af of ik het wel juist hoorde. ‘Jij gaat het podium op terwijl je kort geleden daar helemaal niets van moest weten? Maak je nu een grapje? ‘Nee echt, Wes’ hoor ik haar nog zeggen, alsof we elkaar al jaren kennen. Het was daarom voor mij een extra reden om weken lang naar dit evenement uit te kijken. Sandra zou op het podium gaan spreken. Wat een transformatie in zo’n korte tijd.
Nu is het moment daar. Ze staat tussen de mensen, net nadat ze haar presentatie heeft gegeven. Ze wordt omarmd door het publiek. Ik wacht haar ook op. Ik kijk om en ik zie Simone staan. We lopen spontaan en automatisch op elkaar af en geven elkaar een knuffel. Ik zei iets in de trant van: ‘Simone, dankjewel dat je haar deze kans gegeven hebt en dat je het in haar gezien hebt’. Het is in mijn ogen ook een kunst om dit in mensen te kunnen zien en het ook aan anderen te gunnen. Daarom mag de waardering richting Simone en haar team niet ontbreken. Het was een voorbeeld van vrouwelijk empowerment die de geschiedenisboeken in mag, als een ijkpunt. Een moment waar later over gesproken gaat worden: weet je nog toen?
De tweehonderd ondernemers hoeven alleen nog maar ‘ten feet tall’ van DJ Afrojack op te zetten en ze zullen aan deze ochtend herinnerd worden en de energie opnieuw beleven. Ik ben dankbaar dat het publiek naar het verhaal heeft geluisterd en de waardering geuit heeft. Zoals ik al eerder in een persoonlijk kaart naar Sandra schreef, om haar een hart onder de riem te steken: wat je doet, doet er toe. Dankzij de tweehonderd ondernemers en Simone heeft ze het nu ook door. Dank.
Nu rest mij de vraag of Sandra Afrojack en Rico Verhoeven al eens heeft mogen ontmoeten. Ik durf te wedden dat het voor hen een hele eer zal zijn en ik hoop dat ze snel van Sandra zullen horen, omdat ik geloof dat Sandra hen (nog) verder zal kunnen brengen. Ik geloof in een haast onontdekte kracht in vrouwen, zoals Sandra getoond heeft, waar veel mannen en ook andere vrouwen baat bij zullen hebben. Het zal Afrojack en Rico ook motiveren om door te gaan wanneer nieuwe uitdagingen zich presenteren of wanneer het behalen van dromen tegen zit. Dus mocht jij, als lezer van deze blog, iemand kennen met uitzonderlijke ambities of dromen stel ze dan deze vraag: ken jij misses mindset al? Sandra Hollaar.
In dankbaarheid,
Wesley Tax
Gefeliciteerd, je hebt zojuist drie A4’tjes gelezen.